Mete Erker – tenorsax, basklarinet; Miguel Boelens – altsax, sopraansax; Morris Kliphuis – hoorn, trompet; Joost Buis – trombone, lapsteel; Albert Van Veenendaal – prepared piano; Corrie Van Binsbergen – gitaar; Dion Nijland – bas & Yonga Sun – drums
Marlies Hulzebos schreef het volgende:
De goedgevulde brouwerij blijkt niet enkel aan de opkomst van het publiek te liggen. Van Binsbergens Playstation bestaat namelijk uit Corry van Binsbergen en 7 heren. Ze vullen de ruimte met klanken en enthousiasme.
Van Binsbergen zit aan de zijkant, soms valt ze nauwelijks op, maar het grootste deel van de tijd is zij verre van weg te denken. De stoere dame met gestreepte joggingbroek, spierwitte
gympen, gedeeltelijk opgestoken haar, gaat als een oude rockster op haar glimmende zwarte reisgitaar los. Haar voeten rusten op een kastje met pedalen, die niet enkel met de versterking van haar gitaar te maken heeft. Er komen geluiden uit, bliepjes, piepjes, lage lange tonen en andere klanken die deze jazz soms een vleugje elektronische jaren 70-sfeer meegeven.
In ‘Central Station’ lijkt het alsof de blazers de binnenkomende treinen nabootsen, maar dan al heel snel gaat het over in haast. Overstappen moet er, dat staat vast, maar naar welk perron? De drukke mensenmassa, in hoog tempo blijven lopen, wordt de overstap gehaald of niet? De spanning neemt toe en ja, gered!
Soms brengt dit gezelschap muziek bij de verhalen van Toon Tellegen. Een van die verhalen gaat over een tsaar van Rusland die getergd wordt. “Nu gaan we Dion tergen.” zegt van Binsbergen. Een contrabassist tergen? Wat zou dat nu betekenen? Wel nu; de meest lastige grepen, snelle wisselingen en ander ongemak, althans, voor hem. Voor het publiek is het zeer aangenaam.
VANBINSBERGEN PLAYSTATION bestaat vanmiddag uit 14 instrumenten. Zo hebben de blazers ieder 2 bij zich. Neem nu die Kliphuis, hij lijkt meer dan zijn longinhoud te geven, niet van de halve werk, maar flinke, spetterende solo’s op zijn cornet en hoorn, waarbij zijn hoofd rood aanloopt. Buis heeft naast zijn trombone geen ander blaasinstrument. Hij bespeelt de lapsteel, maar niet voordat zijn vingers voorzien zijn van een soort klemmetjes die de liggende gitaar daarmee spannende sferen kunnen geven.
In een suite die van Binsbergen schreef voor de Westergastfabriek vallen alle blazers op door ingetogenheid, bijna klassiek en dan weer uitbundige feestklanken. Als u heeft meegeteld, komt u niet uit, maar ik weet dat de pianist en drummer ook een extra instrument bij zich hadden die nog het meeste weghebben van lolly’s. Zij piepen door tot huilens toe naar een opmerkelijke nieuwe taal. Kortom, een verrassend begin van het nieuwe seizoen.
De Aankondiging:
entree: € 17 / 12
Met VANBINSBERGEN PLAYSTATION heeft Corrie van Binsbergen de draad van haar eerdere instrumentale bands zoals Corrie en de Brokken en Vanbinsbergen (kwartet met Anton Goudsmit) weer opgepakt. De gitariste heeft met deze topmuzikanten een heerlijk energieke superband samengesteld, waarmee ze gelijk een zeer succesvol eerste seizoen had, met onder meer een optreden op North Sea. Hun eerste CD ‚Live’ werd genomineerd voor de Edison Publieksprijs 2016.
Vorig jaar kwam hun tweede album uit: Tales Without Words. Een conceptalbum met composities die Van Binsbergen componeerde voor haar literaire concerten en bewerkte voor de band. Ook met dit album gooide ze hoge ogen. Voorjaar 2018 componeerde Van Binsbergen in opdracht van de Gemeente Amsterdam een speciale suite voor de band voor de viering van Westergasfabriek 15-jaar.
- Van Binsbergen compositions are concise and engaging, cleverly arranged and employ fully the octet flowing energy as a small big band. (Salt Peanuts)
- Vanbinsbergen Playstation maakt je zelfs blij als je je dag niet hebt. (JazzNu)
- Het ruige randje kwam van Van Binsbergen zelf met indringend, episch spel. (Parool)
- This is the most incredible music. Bebop with a modern twist, I am an instant fan!(fb)
En lees hier alvast wat JazzNu er in Tilburg van vond!
entree: € 17 / 12
Corrie van Binsbergen en Joost Buis zijn Jazzhelden!
