Jakob Bro – Thomas Morgan – Joey Baron

Het optreden begon voorzichtig, heel voorzichtig. Alsof de muzikanten in het donker schuifelend hun weg moesten zien te vinden op een beijzeld bergpaadje. En zo bleef het vervolgens de hele avond. Nu heb ik zo goed als niets tegen introverte muziek, maar op een gegeven moment gaat dat toch jeuken. Net op dat moment besloten de musici tot ‘Epistrophy’ – de enige standard die gespeeld werd – en bleek gitarist Jakob Bro wellicht toch te kunnen swingen. Maar voor het overige rolde hij dus in pasteltinten geairbrushte klanktapijten uit, die aanzwollen en dan weer wegstierven, met daarop hier en daar basnoten van Thomas Morgan, bij wijze van paaltjes op het uitgestrekte strand. Drummer Joey Baron was de kale dwergterriër die enthousiast springend en kwispelend rondsnuffelde, hier een tikje plaatsend en daar een klopje.

Baron was hier de raison d’être, voor de band en voor het publiek ook. Hij is een van de meest melodisch en structureel denkende en spelende drummers. Nu Paul Motian met de stille trom is heengegaan, moet Joey Baron beschouwd worden als de primus inter pares van deze structurele slagwerkers. Hij bezit de Midas-touch; het valt hem moeilijk, zo niet onmogelijk, een maat lang niet te swingen. Daarbij is zijn stijl voornamelijk opgebouwd uit accenten en versieringen, die alle een plek hebben in het ritmisch weefsel. Ruim driekwart van de avond bediende hij zich van de brushes. Maar er kwamen ook breinaalden aan te pas, waarbij hij geluiden produceerde die je slechts in blikslagerijen van voor de Arbowet kon opvangen (met doordopjes, dat dan weer wel).

Dat Bro deze swingdynamo voor zijn tournee had uitgenodigd, begrijp je wanneer je weet dat de gitarist ooit deel uitmaakte van Motians Electric Bebop Band. Het geblaat van Jakob Bro mocht dan bescheiden zijn, van de wol van de Meester van Ritmes en Sculpturen kon een elegant en feestelijk frak gebreid worden. Daarbij stond boven kijf dat het drietal goed naar elkaar luisterde. Een automatische piloot had hier een zware dobber aan gehad.

Tekst: Eddy Detemeyer

Foto’s: Willem Schwertmann

[AFG_gallery id=’11’]