In 1994 gaat een geheel nieuw samengesteld bestuur aan de slag om voor de stichting een nieuwe koers uit te zetten. Het bestuur is Willem Wessels (zat daarvoor in het bestuur van het bevrijdingsfestival) , voorzitter Jan Lameris, penningmeester, Ulie Glas, secretaris en Marcel Dorèl doet publiciteit. De club wil meer zin dan alleen maar een club mensen die concerten organiseert of subsidie herverdeelt, er moet beleid en visie worden ontwikkeld.
De aanpak is vanaf begin grondig en professioneel. De eerste stap van het bestuur is een analyse van de jazzsituatie in de stad en de conclusie is dat de podium en educatieve jazzactiviteiten enorm versnipperd zijn. Er wordt een beleidsnota gemaakt met ambitieuze doelstellingen en een actieplan. “De Stichting wil een zodanige impuls geven aan de Groninger jazz dat een herovering van haar plek aan het nationale jazzfront kan worden bewerkstelligd”.
Daarvoor wil de SJIG in de provinciekernpodia/kernorganisaties opzetten en maandelijksconcerten en workshops organiseren, voorlopig in De Spieghel .
Als een oplossing voor die versnippering (en om te voorkomen dat Groningen daardoor afzakt tot het niveau van “cultureel achterland”) ziet het bestuur voor de SJIG een steviger rol om in de stad tot meer samenwerking, bundeling van krachten en versterking van de jazz-infrastructuur te komen.
”Een vernieuwde Stichting Jazz zou volgens het bestuur aan deze vraag naar een platform voor overleg, samenwerking en bundeling moeten voldoen. Een leitmotiv bij de bundeling van podiumactiviteiten was de roep om een Muziekhuis, een collectief podium/kantoor, zowel binnen als buiten de jazzscene”, aldus het bestuur in het jaarverslag 1994.
Het bestuur wil het voortouw nemen om met organisaties op het gebied van folk en wereldmuziek zodanig gezamenlijk beleid te maken, dat er een gemeenschappelijke huisvesting, een eigen ‘muziekhuis’ uit kan komen.
Duo – consulenten Kuiper/Heyning
Het bestuur kiest voor continuïteit, het zelfstandig ontplooien van initiatieven en professionalisering van de organisatie. Er wordt personeel aangetrokken om de beoogde centrale rol in de stad te kunnen waarmaken:
Jan Kuiper als programmeur, Eduard Heyning, beleidsmedewerker, Saska van der Meer bureaumedewerkster, Frederique Cath medewerkster en Andrea Posthuma vrijwilliger.
Gitarist Kuiper en saxofonist Heyning vormen vanaf de zomer samen – benoemd na een formele sollicitatieronde met 13 sollicitanten – de “duo-consulent” die samen gaan programmeren. Daarvoor krijgen ze samen een dienstverband van 20 uur. De onderlinge rolverdeling is in augustus nog niet zo duidelijk maar Kuiper en Heyning hebben eerder samengewerkt op het conservatorium, dus ze hebben er wel vertrouwen in. Beide gaan direct na de zomer enthousiast aan de slag.
Er komt een nieuw logo en er wordt een kantoor gevonden bij het CAK (Centraal Administratie Kantoor).
De organisatie is er helemaal klaar voor, nieuw is het allemaal niet wat ze willen maar ze hebben bij hun aantreden met de beleidsnota wel een statement gemaakt en ambities uitgesproken.
De Spieghel – dat flink is gerenoveerd – wordt voorlopig weer het eigen podium. Als een belangrijk nadeel vindt het bestuur toch de ligging in de uitgaanswijk van de stad want dat trekt niet alleen jazzliefhebbers aan maar ook het reguliere uitgaanspubliek. En de Peperstraat is nog steeds een spannend straatje. De entreeprijzen worden verhoogd naar 15 gulden om willekeurige bezoekers te ontmoedigen zomaar even binnen te stappen voor een drankje en een babbeltje.
Fringe
Dit jaar vindt voor het eerst de Marathon Fringe plaats, een thematische aanloop naar de JazzMarathon. De Fringe is een samenwerking tussen de Oosterpoort en de Stichting Jazz en het is de bedoeling maandelijks concerten rond een ander thema te organiseren. Voor de Jazz Marathon is dat een gitaar-festival op meerdere podia (met o.a Derek Bailey en Wim Overgaauw) , Fringe moet lokale samenwerking tot stand brengen tussen jazzensembles. Afzonderlijke jazzpodia zullen dat soort samenwerkingsverbanden niet zo snel tot stand brengen omdat ze er geen belang bij hebben. De SJIG ziet daarom voor zichzelf een centrale rol als “bindmiddel” van de jazz in Groningen en als aanstichter van interessante dwarsverbanden met een artistieke meerwaarde voor stad en provincie. Met die rol plaatst de SJIG zich tussen het lokale clubcircuit en podia als de Oosterpoort.
Concerten
We gaan niet alle concerten hier opsommen, zie daarvoor ons concertoverzicht.
Stad
In De Spieghel worden er 10 reguliere concerten georganiseerd die allemaal goed worden bezocht, meer dan 100 bezoekers gemiddeld. Er vinden 10 concerten op 7 podia plaats in het kader van de Marathon Fringe met in totaal 900 bezoekers. Daarnaast neemt de SJIG deel aan de organisatie van het bevrijdingsfestival, Trois Jours en het Noorderzonfestival.
Provincie
In de provincie organiseert de SJIG samen met de regionale podia o.a. een reeks concerten onder de noemer “Vrouwen in de Jazz”. Het wordt een grot succes met name de concerten van zangeressen Lydia van Dam, Stella Chiweshe en Soesja Citroen.
De SJIG ondersteunt de 8e ZomerJazzFietsTour en organiseert het jaarlijkse VIRUS-festival in Leek, dit jaar met een workshop van Harry van Lier.
